Waarom ik weer zo nodig het onderwijs in moest (en jij misschien ook)

Aan deze site wordt gewerkt. Je kent dat wel: beetje bouwen, schrijven, schrappen, schuiven en hakken en zagen enzo.

Vroeger – we hebben het over de late Middeleeuwen – was ik tien jaar lang leerkracht in het basis- en speciaal onderwijs. In 1996 zocht en vond ik het avontuur als journalist. Sinds augustus 2020 ben ik opnieuw leerkracht, eerst op een Haagse basisschool, inmiddels op een school in Delft. Op deze website schrijf ik over mijn avonturen als herintreder. En stiekem hoop ik (nee, ik word hiervoor niet betaald) dat meer mensen kiezen voor het onderwijs.

Waarom ik herintreder werd:

• ‘Man van zekere leeftijd’ moest weer zo nodig: ik liep al langer (jaja, ver voor corona) rond met het idee dat ik maatschappelijk meer wil betekenen.

• Lesgeven vond én vind ik erg leuk, merkte ik ook als gastdocent.

• Het maakt me boos als ik lees over lerarentekorten en kinderen/klassen die naar huis worden gestuurd: dat laten we potdomme toch niet gebeuren?
  
  
• Lesgeven aan kinderen/jonge mensen houdt je jong – zeggen ze.
  
  
• Mijn diploma bleek nog geldig.

In het voorjaar van 2020 deed ik als vrijwilliger een soort ‘mini-opfriscursus’ in de praktijk op een school in de Haagse binnenstad. In augustus ging ik twee dagen per week op diezelfde school aan de slag als groepsleerkracht en remedial teacher/hulpmees in het basisonderwijs. Dat ging en gaat niet allemaal vanzelf. Zou ook een beetje saai zijn, maar ik heb er veel lol in.

O ja, en daarnaast blijf ik een deel van de week vrolijk schrijven als journalist/tekstschrijver. In de eerste weken na mijn rentree in het onderwijs schreef ik als ‘midlifemeester’ columns voor het AD (AD Magazine) en de regionale DPG-kranten (&Magazine). Inmiddels schrijf ik af en toe als ‘midlifemeester’ columns voor onderwijsbladen.